meer foto's....Nabeschouwing
HUBERTUSVIERING Zondag 3 november 2013.
Artikel in Weekblad van Deurne
Overweging tijdens de Hubertusviering
Jager en prooi
De miniserie
"De Prooi” begint met een droom van de bankdirecteur. Hij rent door de
kantoorzaal achter een hert aan. De directeur houdt het geweer in de aanslag,
maar krijgt weinig kans, totdat het dier in het nauw gedreven stil blijft
staan. Boven het gewei licht het logo van de bank op. De directeur richt en
schiet. Dan schrikt hij wakker. Die nachtmerrie is bijna het verhaal van
Hubertus, die op een Goede Vrijdag aan het jagen is, een hert ziet, aanlegt en
dan tussen het gewei de gekruisigde Christus in stralend licht ziet. Bijna,
want het verschil is groot, Hubertus schiet niet.
"De wereld
is heel simpel, je bent jager of je bent prooi”, zal de bankdirecteur verderop
zeggen. In een ander programma, een documentaire over de opmars van wilde
zwijnen, wordt over het karakter van de beesten gezegd: "Het is eten of gegeten
worden.” In de "struggle for life” geldt het recht van de sterkste.
De film ‘De
Nieuwe Wildernis’ over de Oostvaardersplassen laat prachtig zien hoe dat werkt
of misschien niet werkt. Een overvloed
aan nieuw leven probeert met spectaculaire gevechten nieuwe territoria te
veroveren. Een prachtig initiatief om land terug te geven aan de natuur. Maar
echte wildernis kan ook heel gruwelijk zijn. Het roept vragen op: moeten zieke
en zwakke dieren in de winter aan hun pijnlijk lot worden overgelaten of moeten
ze bijgevoerd als de vlakte helemaal kaal is, of gedood als het leed te erg
wordt? De film laat dat dilemma niet zien, maar het probleem is er wel. Elk
jaar opnieuw laait de discussie op.
In feite
ziet elk wildbeheer zich voor die vragen gesteld. Hoe ga je daarmee om? Zoals
de bankdirecteur die zijn prooi afschiet of zoals Hubertus die niet schiet? Een
jager is – als het goed is – geen heerser die zijn macht botviert op kwetsbaar
leven. Hij is beheerder van een broos evenwicht tussen natuur en cultuur,
waarbij de natuur doorgaans sterk gecultiveerd is en daarom zich niet
zelfstandig kan reguleren. Hij is als een herder die zijn kudde hoedt en
behoedt. Dat is een serieuze aangelegenheid, wat niet wil zeggen dat hij er
geen plezier in mag hebben. Wildbeheerders zijn in eerste instantie natuur- en
dierenliefhebbers. Maar wel met een duidelijk omschreven opdracht.
De reportage
over wilde zwijnen toont aan hoe hard wildbeheer kan zijn is. De zwijnen zijn
de hooligans van het bos. De commentaarstem licht dat toe: "Zij laten ons merken dat de natuur steeds
moeilijker in ons dagelijks leven past. Net als sneeuw: als het een keer
sneeuwt ligt heel Nederland op z’n gat.” Zwijnen zijn soms sluwer dan mensen.
Ze wroeten alles om en zorgen voor immens veel schade. Ook in onze omgeving
zijn ze in opmars. En dat gaat sneller dan je kunt vermoeden. De maïsvelden
rondom Deurne zijn een waar paradijs.
De mens
heeft als herder en beheerder een grote verantwoordelijkheid. Het is zijn taak
om het evenwicht dat er tussen natuur en cultuur is te handhaven, om waar nodig
in te grijpen, waar mogelijk de natuur zijn gang te laten gaan. Dat zal altijd
een spanningsveld blijven, waarover gediscussieerd wordt. Misschien moet dat
ook, al is het alleen maar om ervoor te zorgen dat de droom van de
bankdirecteur over jager en prooi, over macht ten koste alles, voortijdig
uiteenspat.
pastoor Paul Janssen
Nabeschouwing
WBE op de MARKT GROEN DEURNE Zondag 8 september van 13.00 tot 17.00 uur.
De activiteitencommissie van de WBE Deurne heeft wederom deelgenomen aan deze markt.
Een in het oog springende, goed verzorgde stand van de WBE Deurne trok veel publiek.
De activiteiten-commissieleden van de WBE Deurne Geert van Megen, Gerard Goossens, Jeroen van Loon en Erwin Maas doen verslag:
Gelukkig zitten de weergoden mee, ’s morgens zag het er nog bar en boos uit maar tijdens de markt hadden we het mooiste weer van de wereld. Om 12.00 uur zijn we begonnen met het opbouwen van de stand. We konden stroom krijgen zodat een laptop met een film van Stichting het Reewild kon worden getoond zodat de folders over valwild ondersteund werden. Van wildschilder Pieter Verstappen hadden we mooie kalenders en ansichtkaarten gekregen, hierdoor straalde WBE Deurne de liefde voor de natuur uit, voor de kunstenaar was dit een mooie manier om zijn prachtige werk onder de aandacht te brengen. De verscheidenheid aan informatiefolders, kleurplaten, pennen etc. vonden allemaal een plekje in de stand. Een vlag van de KNJV, antieke jachtattributen, een aantal wildspiegels, de uitnodiging voor de Hubertismis, en het logo van WBE Deurne werd aan de stand bevestigd. Bodempjes jachtbitter werden in kleine plastic borrelglaasjes geschonken en op een houten draaiplateau geplaatst. Als laatste werd het (wild) vlees dat Geert, van Martien van Engeland had meegekregen, geportioneerd en keurig op een schaal gepresenteerd. We waren er klaar voor, zelfs Tijke de meegebrachte Cesky Fousek (jachthond) had er zin in, laat de meute maar los! Het werd een zeer geslaagde middag met veel bezoekers. Velen namen na een praatje met één van de jagers, het nuttigen van een stukje wild en/of een jachtbittertje een plastic tasje van de KNJV mee. Deze tasjes waren gevuld met informatiemateriaal omtrent de jacht met als hoofdfolder "jagen waarom eigenlijk”. Ondanks het feit dat niet iedereen sympathie heeft voor "de jacht” hebben wij geen wanklanken of uitgesproken aversie tav de jacht waargenomen. Kortom, het was een zeer geslaagde en gezellige middag.
klik op het plaatje voor een grote afbeelding.
Zie ook: Ossenbeemd en Deelnemers Markt Groen Deurne 2013
